အပိုင်း (၁၁)
“အရသာရှိလိုက်တာ”
ဝအောင်မစားလိုက်ရတာ နှမြောစရာပဲ။ ဒုစစ်သူကြီးကျောက်က နှမြောသလို ရေရွတ်ရင်း ဗလာဖြစ်နေသည့် မြေအိုးကို ကြည့်လိုက်လေသည်။
သူ့ဘေးက စစ်သားကလည်း မျက်နှာမှိုင်းနေလေသည်။ အရာရှိကျောက်က မဝ,သေးဘူးတဲ့လေ။ သူ့မှာတော့ မြည်းတောင် မမြည်းကြည့်လိုက်ရဘူး။ အနံ့လေးပဲ ရှူလိုက်ရတယ်။
“ ဧည့်သည်တို့ အရသာရှိတယ်လို့ ထင်ရင် ကျွန်မ မနက်ဖြန် ရှင်တို့အတွက် ပိုလုပ်လာပေးမယ်လေ”
ကျန်းယွင်ကျူးက ပြောလိုက်၏။
ဒုစစ်သူကြီးက ချက်ချင်းခေါင်းညိတ်ပြလိုက်ပြီး
“ ဒါဆို ကျုပ်မနက်ဖြန် လာခဲ့မယ်”
သည်လို သတ်မှတ်လိုက်သည်။ မျက်နှာရှည်နှင့်စစ်သားက အစားအသောက်အတွက် ငွေချေလိုက်ပြီး သုံးယောက်သား ထွက်သွားတော့သည်။
အမျိုးသမီးချန်မှာ ငွေများကို မြင်လိုက်ရချိန်တွင် အလွန်ပျော်ရွှင်သွားတော့သည်။ သူမက ကျန်းယွင်ကျူးကို တီးတိုးပြောလိုက်၏။
“ သူ ဒီအစားအသောက်တွေအတွက် ၄၀ တောင် ပေးသွားတယ်”
သူမ၏လေသံက တသသ ဖြစ်နေလေသည်။ သူမသည် ဒုစစ်သူကြီးကျောက်က အများကြီး စားသောက်သွား၍လား သို့မဟုတ် သူတို့သည် ငွေ ၄၀ ရှာနိုင်ခဲ့၍လားတော့ မပြောတတ်ပေ။
“ အစားအသောက် ရောင်းတဲ့သူတွေအနေနဲ့ကတော့ ကျွန်မတို့တွေ အစားကြီးတဲ့သူတွေကို စိုးရိမ်ပေးသင့်တယ်မလား” ကျန်းယွင်ကျူးက ပြန်ဖြေလိုက်၏။ ငွေလျန် ၄၀ ဆိုတာ အမျိုးသမီးချန်ရဲ့ မျက်လုံးထဲမှာတော့ အရမ်းများတယ်ဆိုပေမဲ့ လူချမ်းသာတွေရဲ့ မျက်လုံးထဲမှာတော့ မဆိုစလောက်ပဲလေ။ (မှတ်ချက် : ၁ လျန် – ၁၀၀ ဝမ်)
အဲဒီဒုစစ်သူကြီးကျောက်က ကြည့်လိုက်တာနဲ့ ရာထူးမြင့်တဲ့သူမှန်း သိသာတယ်။ ဒီလောက်ငွေအများကြီး သုံးတာကတော့ ဘာမှတောင် မဟုတ်သေးဘူး။
အမျိုးသမီးချန်က စဥ်းစားကြည့်လိုက်ပြီး သဘောတူလိုက်လေသည်။
“ဒါဆို မနက်ဖြန်ကျရင် အသားနှပ်ပိုလုပ်ကြမလား”
သူမက မျှော်လင့်တကြီးမေးလိုက်လေသည်။
“ အင်း” ကျန်းယွင်ကျူးက ပြုံးကာ ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်သည်။
အားလုံးက ပစ္စည်းများကို ဆက်လက် သိမ်းဆည်းလိုက်ကြသည်။ အမျိုးသမီးချန်က စားပွဲပေါ်က ပန်းကန်တစ်လုံးကို ကောက်သိမ်းလိုက်ပြီး မျက်နှာချင်းဆိုင်သို့ ထွက်လာခဲ့သည်။ ထိုပန်းကန်လုံးက သိုးသားစွပ်ပြုတ် ရောင်းသည့်ဆိုင်မှ ဖြစ်လေသည်။ ခုနက စစ်သား ဝယ်လာခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ အခုတော့ ပြန်သွားပေးရမည်။
သိုးသားစွပ်ပြုတ်ရောင်းသူများသည် သက်လတ်ပိုင်းအရွယ် စုံတွဲတစ်တွဲဖြစ်သည်။ မိန်းမ၏ မျိုးရိုးနာမည်မှာ ဆွန်းဖြစ်ပြီး စွပ်ပြုတ်လုပ်ရာတွင် အလွန်တော်လေသည်။
“ ရှင်တို့ဆိုင်က အရမ်းရောင်းကောင်းတယ်နော်” အမျိုးသမီးဆွန်းက ပန်းကန်လုံးကို လှမ်းယူလိုက်ပြီး အပေါ်ယံအပြုံးတစ်ခုဖြင့် ပြောလိုက်လေသည်။ ကျန်းယွင်ကျူး ဆိုင်စဖွင့်ကတည်းက သူမ၏စီးပွားရေးသည် အများကြီး ကျသွားခဲ့သည်။ အထူးသဖြင့် သည်နေ့ပင်။ ဒုစစ်သူကြီးတို့ သုံးယောက်သည် ပုံမှန်ဆိုလျှင် သူမထံသို့လာကာ သိုးသားစွပ်ပြုတ် လာသောက်တတ်ကြပြီး ဧည့်သည်ကြီးများဖြစ်လသေည်။ အခုတော့ သည်နေ့တွင် ကျန်းယွင်ကျူးက သူတို့ကို လုယူသွားခဲ့သည်။ သူမသည် ဒေါသမထွက်ဘဲ အဘယ်မှာရှိပါမည်နည်း။
“ကြိုးကြိုးစားစား ရှာနေရတာပါပဲရှင်” အမျိုးသမီးချန်က ခပ်ရေးရေး ပြန်ဖြေလိုက်၏။
အမျိုးသမီးဆွန်းမှာ အလွန်မရှုစိမ့်နိုင် ဖြစ်နေတော့သည်။ သူက ဘယ်သူ့ကို အရူးလာလုပ်နေတာလဲ။ ငွေတွေအများကြီး ရှာခဲ့တာ သိသာနေတဲ့ဟာကို။ သူမသည် အံကြိတ်ကာ သာမန်ကာ လျှံကာဖြင့် မေးလိုက်လေသည်။
“ ရှင့် သမီးကို ကြည့်စမ်းပါအုံး ချောလှပြီး အရည်အချင်း ရှိတယ်နော်၊ စေ့စပ်ထားပြီးပြီလား”
“မလုပ်ရသေးပါဘူး”
အမျိုးသမီးဆွန်းက ချက်ချင်း သဘောပေါက်သွားပြီး
“ ဒါနဲ့များရှင် ဘယ်လိုဖြစ်ပြီး ရှင်က သူ့ကို တစ်နေ့လုံး မျက်နှာထွက်ပြခိုင်းနေတာလဲ၊
မိန်းကလေးတွေအတွက် အရေးအကြီးဆုံးက ဂုဏ်သိက္ခာပဲလေ။ သူမရဲ့လက်ရှိ လုပ်ကိုင်နေပုံနဲ့ဆို နောက်ပိုင်း သူ့ကို ဘယ်သူက လက်ထပ်ရဲမှာလဲ။
ဒီလိုနဲ့ ရှင် သူ့ကို ဒုက္ခပေးနေတာ မဟုတ်ဘူးလား၊ သူက အခုနားမလည်သေးလို့နော်၊ နောက်ပိုင်းကျရင် သူ့ကျန်တဲ့ဘဝအတွက် ရှင့်ကို အပြစ်တင်လိမ့်မယ်ရှင့်”
အမျိုးသမီးချန်၏မျက်နှာသည် သူမပြောလိုက်သည့်စကားကြောင့် ဖြူဆုတ်သွားတော့သည်။ ဖြစ်နိုင်လျှင်တော့ ကျန်းယွင်ကျူးသည် အိမ်တွင်အပူအပင်မရှိ စားနိုင်သောက်နိုင်ပြီး ခင်ပွန်းကောင်းတစ်ယောက်နှင့် လက်ထပ်စေချင်သည်ကိုတော့ သူမ အမှန်ပင် မျှော်လင့်မိပေသည်။ အမျိုးသမီးဆွန်း၏ စကားများက သူမ၏အားနည်းချက်ကို သွားထိလေတော့သည်။
“ အမျိုးသမီးလေရှင်၊ သူတို့တွေက ခင်ပွန်းနဲ့ ကလေးတွေကိုပဲ အားကိုးရမှာပေါ့၊ ရှင် ဘယ်လောက်ပဲ ရှာနိုင်ပါစေ….”
“ အဲလိုဆိုရင်လည်း အဒေါ်ဆွန်းက ဘာဖြစ်လို့ ဒီနေရာမှာ စွပ်ပြုတ်လာရောင်းနေတာလဲ”
ကျန်းယွင်ကျူးသည် ခုနက သူမ၏လျှာအရိုးမရှိတိုင်း ပြောနေသည့် စကားကို ကြားလိုက်ရပြီး စိတ်ဆိုးသွားတော့သည်။ ထို့ကြောင့် သူမက ချက်ချင်း ပြန်လိုက်လေသည်။
“ ငါက နင်နဲ့ ဘယ်သူပါ့မလဲ၊ ငါက လက်ထပ်ပြီးသားလေ”
အမျိုးသမီးဆွန်းသည် အငယ်ဖြစ်သည့် ကျန်းယွင်ကျူးက သူမကို ဖြတ်ပြောလိမ့်မည်ဟု ထင်မထားခဲ့ချေ။ သူသည် ချက်ချင်း ဒေါသထွက်သွားတော့သည်။
“ ဘယ်လိုမတူတာလဲ၊ အဒေါ်ပြောတဲ့အတိုင်းသာဆိုရင် အဒေါ့်မှာ ယောက်ျားနဲ့ ကလေးတွေရှိတယ်လေ၊ အဒေါ်က အိမ်မှာပဲ ယောက်ျားနဲ့ ကလေးကို စောင့်ရှောက်သင့်တာပေါ့” ကျန်းယွင်ကျူးက ပြန်ခံပြောလိုက်သည်။
အမျိုးသမီးဆွန်း၏မျက်နှာထားမှာ အကျည်းတန်ရုပ်ဆိုးသွားတော့သည်။ သူမလည်း အိမ်မှာ ဘဝကို ပျော်ပျော်ကြီး နေချင်တာပေါ့။ ဒါပေမဲ့ မိသားစုက ငွေမှမရှိပဲလေ။
“ ကြည့်ရတာ ယောက်ျားနဲ့ ကလေးတွေက ထင်သလောက် အားမကိုးရဘူးထင်တယ်နော်၊ ငွေက ပိုပြီး အားကိုးရတာကိုး၊ ဒီလိုဆိုတော့ အိမ်မှာပဲ နေပြီး ယောက်ျားကောင်းတစ်ယောက်နဲ့ လက်ထပ်ဖို့ အိပ်မက် မက်နေမဲ့အစား ကျွန်မက ဘာလို့ ငွေအရင်မရှာရမှာလဲ။
ဘယ်တစ်ခုက ပိုပြီးလက်တွေ့ကျလဲရှင်၊ အဒေါ်က ဒီလောက်ဉာဏ်ကောင်းတဲ့သူပဲ ၊ အဒေါ် သိမှာပေါ့ ဟုတ်တယ်မလား။
ဒါမှမဟုတ် အဒေါ်က ဒီစကားကို တမင်ပြောခဲ့တာပေါ့၊ တခြားသူတွေ ပိုအဆင်ပြေသွားမှာကို မကြည့်ရက်နိုင်လို့လေ” ကျန်းယွင်ကျူးက ပြန်သရော်ပေးလိုက်လေသည်။
အမျိုးသမီးဆွန်း၏ အတွင်းစိတ်မှာ ပေါ်သွားတော့သည်။ သူမ၏မျက်နှာသည် နီရဲသွား၏။ သူမက မခံရက်နိုင်ဖြစ်သွားကာ
“ တမင်ဟုတ်လား၊ ငါ ဒီစကားကို နင်ကောင်းဖို့အတွက် ပြောခဲ့တာပါဟဲ့၊ ဒါပေမဲ့ နင်ကတော့ ငါ့ကို ပြန်ကိုက်နေတယ်၊ တကယ်တည်း ခွေးက လုတုန်ပင်းကို ကိုက်နေတာနဲ့တူနေပြီ၊ စေတနာကို စေတနာမှန်း မသိဘူး”
ကျန်းယွင်ကျူးက မျက်နှာမဲ့ပြလိုက်လေသည်။ ‘ နင်ကောင်းဖို့အတွက်’ဆိုတဲ့ စကားက ဒီလောကမှာ ကြောင်သူတော်အဖြစ်ဆုံး စကားပဲလေ။ နင်ကောင်းဖို့ အတွက်သာ ငါနင့်ကို ငွေထွက်မရှာခိုင်းတာပေါ့လေ။ ငါ ဒီလိုလုပ်ရတာ နင်ကောင်းဖို့အတွက်ပါဆိုတာတွေ…. အားလုံးက အပေါ်ယံတွေပဲ။ အားလုံးက သူတို့ကိုယ်တိုင်အတွက် ပြောနေကြတာပဲလေ။
“အဒေါ်က ကျွန်မအတွက် အကောင်းဆုံးဖြစ်စေချင်တယ်ဆိုရင် ဒီစကားတွေကို ကျွန်မအမေ စိတ်မကောင်းဖြစ်အောင် မပြောသင့်ပါဘူး၊ အဲဒီအစား ပိုပြီး လက်တွေ့ကျကျ ဖြစ်သင့်တာပေါ့၊ ဥပမာပေါ့ရှင် တစ်ယောက်ယောက်က ကျွန်မကို သိက္ခာချနေရင် အဒေါ်ကျွန်မအတွက် ရှင်းပြပေးတာမျိုးပေါ့၊ တစ်ယောက်ယောက်များ….”
ကျန်းယွင်ကျူးသည် စကားတစ်ခွန်း နှစ်ခွန်းသာ ပြောခဲ့သော်လည်း အမျိုးသမီးဆွန်းကတော့ သူမမျက်နှာကို တံတွေးဖြင့် ထွေးပစ်ချင်နေလေသည်။ အိပ်မက်မက်နေလိုက်။
“ ဟော ကြည့်စမ်း”
ကျန်းယွင်ကျူးက သည်အဖြစ်ကို မျှော်လင့်ထားပြီးသားပင်။ သူမသည် အမျိုးသမီးချန်ဘက် လှည့်လိုက်ပြီး
“ အမေလည်း တွေ့တယ်နော်၊ ဒါက ကျွန်မကောင်းဖို့အတွက် လုံးဝမဟုတ်ဘူး၊ သူက ကျွန်မတို့ကို ဒီအတိုင်း ဖိနှိပ်ထားပြီး ကျွန်မတို့ကို စိတ်ပျက်သွားအောင် လုပ်နေတာ၊ နောက်ဆို တစ်ယောက်ယောက်က အမေ့ကို အဲလိုပြောလာရင် နားထောင်မနေနဲ့”
အမျိုးသမီးချန်သည် သဘောပေါက်သွားပြီး အမျိုးသမီးဆွန်း၏ မျက်နှာကို ချက်ချင်း ကုတ်ခြစ်ပစ်လိုက်လေသည်။ ဒေါသထွက်ထွက်ဖြင့် သူမက ရေရွတ်လိုက်တော့သည်။
“ နောက်ပိုင်းကျရင် တကယ်လို့များ တစ်ယောက်ယောက်က ကျွန်မသမီး မကောင်းကြောင်းပြောခဲ့ရင် ကျွန်မက ရှင့်လို အသိတရားခေါင်းပါးပြီး မကောင်းတဲ့စိတ်ထားရှိတဲ့သူကို အရင်လာရှာရလိမ့်မယ်”
သူမ၏ကုတ်ခြစ်ရာက အပေါ်ယံတင်မဟုတ်ချေ။ အမျိုးသမီးဆွန်း၏မျက်နှာပေါ်တွင် သွေးများ စီးကျလာတော့သည်။
“ရှင်….”
အမျိုးသမီးဆွန်းသည် နူးညံ့သိမ်မွေ့သည့်ရုပ်ရည်နှင့် အမျိုးသမီးချန်က သည်လို တိုက်ခိုက်လာလိမ့်မည်ဟု မျှော်လင့်မထားခဲ့ချေ။
အမျိုးသမီးချန်က အံတင်းတင်းကြိတ်ကာ သူ့ကို စိုက်ကြည့်နေလေသည်။ သူမသည် ဒေါသများအားလုံးကို ပုံချလိုက်တော့မည့်နှယ်။ သူမမှာ သမီးတစ်ယောက် ဆုံးရှုံးခဲ့ရပြီးပြီလေ။ ဒီသမီးအတွက် သူမ ဘာမဆိုလုပ်နိုင်တယ်။
အမျိုးသမီးချန်သည် သူမ၏ဆိုင်လေးဆီ ပြန်သွားလိုက်ပြီး လှည်းကိုတွန်းကာ ကျန်းယွင်ကျူးတို့ အဖွဲ့နှင့်အတူ အိမ်ပြန်သွားတော့သည်။
သူတို့ အဝေးကြီးရောက်သွားပြီးချိန်မှ အမျိုးသမီးဆွန်းသည် သတိပြန်ဝင်လာပြီး ကျိန်ဆဲလေတော့သည်။
“ လက်ထပ်ချင်သေးသတဲ့လား၊ စောင့်နေလိုက်လေ၊ အိမ်မှာပဲ အိုပြီး အပျိုကြီးဖြစ်တဲ့အထိ”
အမျိုးသမီးချန်သည် ထိုစကားကို မကြားလိုက်ရပေ။ သူမသာ ကြားခဲ့လျှင် ပြန်လှည့်လာပြီး သူမနှင့် ရန်ဖြစ်တော့မည်။
ကျန်းယွင်ကျူးကတော့ ထိုစကားကို ကြားလိုက်သော်လည်း ဂရုစိုက်မနေချေ။ သူမမှာ ငွေရှိနေသ၍ လက်ထပ်ရတာ လက်ထပ်ရတာက အရေးမကြီးဘူးလေ။
“ ယွင်ကျူး ချင်ရှန့်ကို သမီးဘယ်လိုမြင်လဲ”
အပြန်လမ်းတွင် အမျိုးသမီးချန်က ကျန်းယွင်ကျူးကို မေးလိုက်၏။ အမှန်တွင်တော့ သည်ကိစ္စကို သူမ၏စိတ်ထဲတွင် သိမ်းထားခဲ့ခြင်းပင်။ သည်နေ့မှ ကျန်းယွင်ကျူးကို မေးရန် အခွင့်အရေး ရတော့သည်။
“အမေ အမေက တခြားသူတွေလိုချင်တာကို ဖြည့်ဆည်းပေးဖို့ သမီးကို ဒီလောက်အမြန်ကြီး လက်ထပ်ပေးချင်နေပြီ” ကျန်းယွင်ကျူးက ပြန်ဖြေလိုက်လေသည်။
ခဏလောက် စဥ်းစားလိုက်ပြီးနောက် အမျိုးသမီးချန်သည် သည်ကိစ္စကို လတ်တလော ထုတ်မပြောတော့ဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်လေသည်။ အခုက မိသားစုက ဆင်းရဲပြီး သူတို့တွေလည်း ကျန်းယွင်ကျူးအတွက် ဘာလက်ဖွဲ့မှ မပြင်ဆင်ပေးနိုင်သေးဘူးလေ။ သူမ ဒီလိုလက်ထပ်လိုက်ရင် ဆင်းရဲတဲ့အတိုင်းပဲ နေရလိမ့်မယ်။ သူတို့မိသားစု ငွေရှိလာတဲ့အချိန်ကျရင်တော့ အားလုံးက ပြောင်းလဲသွားလိမ့်မယ်။
ကျန်းယွင်ကျူး ပြောတာဟုတ်တယ်။ အခုအချိန်မှာ ငွေရှာဖို့က အရေးအကြီးဆုံးပဲ။ သူမက တွေးလိုက်လေသည်။
အမျိုးသမီးချန်သည် ပိုပြီး တက်ကြွလာတော့သည်။ အမျိုးသမီးဆွန်းသာ ထိုအကြောင်းသိခဲ့လျှင် ဒေါသထွက်လွန်းသဖြင့် သွေးပင် အန်လိမ့်ပေမည်။
နောက်တစ်နေ့တွင် ကျန်းယွင်ကျူးက အသားများကို ပိုနှပ်ထားလိုက်သည်။
မနက် ၇နာရီမထိုးခင် ဒုစစ်သူကြီးကျောက်က စစ်သားနှစ်ယောက်နှင့် အလောတကြီး ရောက်လာလေသည်။
“ အရသာရှိတဲ့ သိုးသားစွပ်ပြုတ်လေးနော်” သူ့ကို အဝေးက မြင်လိုက်ရသည်တွင် အမျိုးသမီးဆွန်းက အသံကျယ်ကျယ်ဖြင့် အော်လိုက်လေသည်။
ဒုစစ်သူကြီးကျောက်က ကျန်းယွင်ကျူးရှေ့က မြေအိုးကြီးကို ကြည့်နေလေသည်။ သူသည် မနေ့ညကတည်းက သည်အသားအိုးအကြောင်း စဥ်းစားနေခဲ့မိလေသည်။
ထိုစကားကို ကြားလိုက်ရပြီးနောက် ဒုစစ်သူကြီးကျောက်က ရပ်လိုက်ပြီး သူမဘက်ကို ကြည့်လိုက်လေသည်။
အမျိုးသမီးဆွန်းက ကျန်းယွင်ကျူးနှင့် အမျိုးသမီးချန်တို့ကို အောင်နိုင်သူပမာ လှမ်းကြည့်လိုက်လေသည်။ ထို့နောက် သူမက စွပ်ပြုတ်အိုးထဲက သိုးလျှာတစ်ခုကို ခပ်လိုက်ပြီး ဒုစစ်သူကြီးကျောက်ကို ပြလိုက်လေသည်။
အမျိုးသမီးဆွန်း၏ဆိုင်သည် သိုးသားစွပ်ပြုတ်တစ်ခုတည်းသာ ရောင်းသည်မဟုတ်ဘဲ သိုးကလီစာစွပ်ပြုတ်လည်း ရောင်းလေသည်။ ဒုစစ်သူကြီးကျောက်က သိုးလျှာ စားရတာ ကြိုက်တယ်လေ။ နေ့တိုင်း သူမဆိုင်ကို လာစေချင်လို့ဆိုရင် နေ့တိုင်း သူ့အတွက် သိုးလျှာကို ပြင်ပေးခဲ့တာတော့ မဟုတ်ဘူးပေါ့။ တစ်ခါတလေမှပါ။ သူ့ကို မျှားခေါ်ဖို့လေ။
မနေ့က အမျိုးသမီးဆွန်းသည် ကျန်းယွင်ကျူးနှင့် အမျိုးသမီးချန်တို့နှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင် ရန်ဖြစ်ခဲ့သည်။ သူမသည် သည်နေ့ ဒုစစ်သူကြီးကျောက် သူမဆိုင်သို့ လာအောင်လုပ်မည်ဟု ဆုံးဖြတ်ခဲ့လေသည်။ ထို့ကြောင့် သူမသည် သည့်အတွက် သိုးလျှာကို အထူးပြင်ဆင်လာခဲ့တော့သည်။
အမျိုးသမီးချန်က သူမ၏အကြည့်ကို တွေ့လိုက်ရချိန်တွင် သူမသည် ဒေါသထွက်သွားသလို စိုးရိမ်သွားတော့သည်။ ဒီနေ့ သူတို့တွေ အသားတစ်ပိဿာ တမင်ပိုနှပ်ခဲ့တာလေ။ တကယ်လို့များ ဒုစစ်သူကြီးကျောက်က လာမစားဘူးဆိုရင် ရှုံးတော့မှာပဲ။ ပြီးတော့ ဒါက တော်တော် စိတ်ရှုပ်ဖို့ ကောင်းတယ်။
ကျန်းယွင်ကျူးကတော့ စိုးရိမ်မနေချေ။ မနေ့က အိမ်ပြန်ရောက်လာချိန်တွင် ဒုစစ်သူကြီးကျောက်အကြောင်းကို ကျန်းချိန်ထံမှ စုံစမ်းထားခဲ့သည်။ မိုင်းတွင်း အစောင့်များထဲတွင် ကျောက် မျိုးရိုးအမည်ရှိသည့် ဒုဗိုလ်တစ်ယောက်သာ ရှိလေသည်။ သူသည် မိုင်းတွင်း၏ အတွင်း အပြင် ကင်းစောင့်ရသည့်တာဝန် ယူထားသည်။ သည်လူသည် ပွင့်လင်းသည့် အကျင့်စရိုက်တစ်ခုရှိပြီး မိုင်းလုပ်သားများအပေါ် ဘယ်တော့မှ ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်း မဆက်ဆံပေ။ ထို့ကြောင့် လူတော်တော်များများက သူ့ကို သိကြသည်။
သည်လိုလူတစ်ယောက်သည် မနေ့က သူထားခဲ့သည့်ကတိကို တည်လိမ့်မည်ဟု ကျန်းယွင်ကျူးက တွေးမိလေသည်။
…
