အပိုင်း (၂၆)
ကလေးမက အရှုံးမရှိဟန်
နန်းရှောင်ချန့် ပြုံးလိုက်သည်။ သူမသည် နန်းယန် ကို ကပ်ဖားလျက်ဖားလုပ်ပြီး အမည်ကောင်းခံလိုသောကြောင့် ….
“ယန်အာ အဒေါ် လျို အတွက် ဝမ်းနည်းစရာမလိုပါဘူး … ခဏစောင့်နေ ဒီနှစ်ယောက်ကို ယန်အာ ရဲ့ စိတ်ဖြေရာထွက်ပေါက်အနေနဲ့ လုပ်ပေးမယ်”
သူမက ရည်ရွယ်ချက်ရှိရှိဖြင့် နန်းပေါင်ရီ ကျောကို စုတ်တံနှင့်ထောက်လိုက်ပြီး …
“ဟေ့ နင်တို့ကဘယ်သူတွေလဲ … ဒါက နန်း မိသားစုရဲ့ စာသင်ကျောင်းဆိုတာမသိဘူးလား”
လှည့်ကြည့်လိုက်သော နန်းပေါင်ရီ ၏ မျက်နှာမှာ လှပနေပြီး အခြားသောခေါင်ရန်းပန်းများထက် နူးညံ့ကာ တည်ငြိမ်နေသည်။ နန်းရှောင်ချန့် မနာလိုစိတ်တို့ ပေါက်ဖွားလာသော်လည်း မာန်ဝင့်ထားလျက်ပင်။
“ငါတို့အားလုံးက နန်း မိသားစုရဲ့ သမီးတွေပဲ .. ငါ့ဘေးမှာရပ်နေတဲ့သူက တတိယသခင် နန်း နဲ့ ပထမဇနီးတို့ရဲ့ သမီးပဲ … နင်တို့ကဘယ်ကလာတာလဲ နင်တို့ရဲ့ မိသားစုမျိုးရိုးအကြောင်းနဲ့ နာမည်တွေကို ပြောဦးလေ”
နန်းယန် က ကျောက်ရုပ်ကဲ့သို့ ရပ်နေပြီး ကျန်သောမိန်းကလေးတို့မှာ လှောင်ပြောင်ရယ်မောရန် အသင့်စောင့်နေကြသည်။ မိန်းကလေးနှစ်ယောက်ကို သူမတို့မမြင်ဖူးကြသဖြင့် သာမန်မိသားစုမှဖြစ်ပြီး အဆက်အသွယ်တစ်ခုခုနှင့် ရောက်လာကြခြင်းဖြစ်မည်ဟု တွေးနေကြသည်။
သာမန်မိသားစုက ဘာအကြောင်းနဲ့များ နန်း မိသားစုကို လာယှဉ်ရဲရတာလဲ။ ဒီနေ့ကစပြီး သူမတို့နှစ်ယောက်ကို အခြားသောမိန်းကလေးများက အနိုင်ကျင့်ကြတော့မည်။
နန်းယန် ကို နန်းပေါင်ရီ ကြည့်လိုက်သောအခါ နန်းယန် မှာ ခေါင်းငုံ့ထားလျက် စာအုပ်ကိုဖွင့်ပြီး သူမနှင့်မဆိုင်သကဲ့သို့ နေလေသည်။ နန်းရှောင်ချန့် က သူမနဲ့ ကျူးကျူး ကို ထိခိုက်အောင်မလုပ်နိုင်ကြောင်း နန်းယန် သိသော်လည်း ပြဿနာဖြစ်အောင် လွှတ်ထားလိုက်ခြင်းမှာ နန်းရှောင်ချန့် ကို အသုံးပြုပြီး သူမ၏ကိစ္စတချို့ကို ဖြေရှင်းပေးစေရန်အတွက်ပင် ဖြစ်သည်။
ဟုတ်ပါသည်၊ အတိတ်တွင်လည်း နန်းယန် က သူ၏မကောင်းသောအလုပ်များအတွက် အခြားသူများကိုအသုံးပြုရာတွင် အလွန်တော်လှသည်။ သူမက နောက်ကွယ်ပုန်းနေပြီး သူမကို နစ်နာစေခြင်းမရှိဘဲ ကိုယ်ကျိုးအောင်ရန်အတွက် အခြားသူများကို အမျိုးမျိုးကြိုးကိုင်ချယ်လှယ်နေခဲ့သည်။
အခြားသူကို ကြိုးကိုင်တတ်သူများသည် မိမိကိုယ်တိုင် ပြန်၍ချယ်လှယ်ခံရနိုင်သည်မှာ အလွန်ကံမကောင်းလှပေ။
နန်းပေါင်ရီ က …
“နင်တို့က နန်း မိသားစုဆိုရင်ရော ဘာဖြစ်လဲ ကျောင်းက စာသင်သားတွေကြား မျှမျှတတထားပေးတာပဲ .. နင်စ ကားကောင်းကောင်းပြောရင် ငါတို့တွေ သူငယ်ချင်းတောင်ဖြစ်လာဦးမှာ .. ဒီလိုအသံကျယ်ပြီး ရိုင်းရိုင်းပြောနေရင် ငါနဲ့ ကျူးကျူး က နင်တို့နဲ့မဆော့ပေးနိုင်ဘူး”
နန်းရှောင်ချန့် စိတ်တိုသွားပြီး …
“ဘာ သူငယ်ချင်းတွေ ? ငါတို့က နန်း မိသားစုရဲ့ သမီးတွေပဲ .. ဒါက တတိယသခင် နန်း နဲ့ ပထမဇနီးရဲ့ သမီးပဲ နင်တို့နှစ်ယောက်က ဘာအဆင့်ရှိလို့ ငါတို့နဲ့သူငယ်ချင်းဖြစ်ချင်နေတာလဲ”
သူမခါးထောက်လိုက်ပြီး ဈေးတန်းမှမိန်းမဆိုးကြီးအသွင်နှင့်
“ညီအစ်မတို့ ဒီနှစ်ယောက်က အတော်စိတ်ရှုပ်စရာပဲ ကျောင်းကနေ သူတို့ကို နှင်ထုတ်ကြရအောင် .. သူတို့လိုလူတွေက ငါတို့ နန်း မိသားစုရဲ့ ကျောင်းထဲမှာ စသင်ဖို့မထိုက်တန်ဘူး”
ထိုမိန်းကလေးတို့အုပ်စုမှာ လှုပ်လှုပ်ရွရွဖြစ်လာပြီး လူလည်းများသဖြင့် သူမတို့နှစ်ယောက်ကို စာနာခြင်းမရှိ အနိုင်ကျင့်ကြတော့မည်မှာမလွဲပင်။ နန်းပေါင်ရီ နှင့် နန်းပေါင်ကျူး တို့ ခြေလှမ်းနောက်ဆုတ်သွားပြီး သူမတို့ရရှိထားသော စာအုပ်အသစ်များမှာ ဆုတ်ဖြဲဖျက်ဆီးခံရကာ မင်ကျောက်တို့မှာလည်း အစိတ်စိတ်အမြွာမြွာ ဖြစ်ကုန်လေသည်။
နန်းရှောင်ချန့် က ကိုယ့်ကိုယ်ကိုအောင်နိုင်သူအသွင်နှင့် ကြင်ရာတော် ရှန်း ၏ စုတ်တံကိုကောက်ယူကာ နှစ်ပိုင်းချိုးပစ်လိုက်သည်။ သူမက စုတ်တံအကျိုးကို ဂုဏ်ယူစွာ ပစ်ချလိုက်ပြီး …
“ငါတို့တွေ ဘာလုပ်နိုင်တယ်ဆိုတာ သိပြီလား .. နင်တို့နှစ်ယောက် ကျောင်းထဲက မမောင်းထုတ်ခံချင်ဘူးဆိုရင် အခုချက်ချင်းဒူးထောက်ပြီး ယန်အာ ကို တောင်းပန်ကြ .. အခုစပြီး ကျောင်းထဲမှာ ယန်အာ အပေါ် အလုပ်အကျွေးပြုမယ်ဆိုရင် နင်တို့ကို လွတ်ပေးလိုက်မယ်”
“နင် အရမ်းလွန်သွားပြီ”
နန်းပေါင်ကျူး က ဘဝတွက် တစ်ခါမှပင် ထိုသို့အပြောမခံခဲ့ရသဖြင့် အလွန်ဒေါသထွက်ကာ နန်းပေါင်ရီ ဆွဲထားသည့်ကြားမှထွက်လာခဲ့ပြီး နန်းရှောင်ချန့် ထံ ဦးတည်ပြေးကာ ကျွမ်းကျင်စွာပင် ပါးနှစ်ဆင့်ရိုက်လိုက်သည်။
“နင့်ကိုယ်နင် ဘာထင်နေလို့ ငါနဲ့ ကျောင်းကျောင်း ကို အစေခံလုပ်ခိုင်းရဲရတာလဲ !?”
နန်းရှောင်ချန့် ကြောင်အမ်းကာ ရပ်နေပြီး မျက်နှာကိုကိုင်လျက် မယုံကြည်နိုင်စွာဖြင့် …
“နင်ငါ့ကို ရိုက်ရဲတယ် ? ငါက နန်း မိသားစုရဲ့ သခင်မလေးဟဲ့ !”
“နင့်ဘာသာနင် ဘယ်မိသားစုရဲ့သမီးဖြစ်ဖြစ် ငါဂရုမစိုက်ဘူး … ငါ့အမေပြောခဲ့ဖူးတယ် ကျောင်းကျောင်း မှာ အမေမရှိတော့ဘူး သူ့ကို အနိုင်ကျင့်ရဲတဲ့သူမှန်သမျှကို သူရဲ့ အစ်မတစ်ယောက်ဖြစ်တဲ့ငါက ရိုက်နှက်ဆုံးမပေးရမှာပဲ !”
နန်းပေါင်ကျူး အော်ပြောပြီးနောက် နန်းရှောင်ချန့် ကို နောက်နှစ်ချက် ထပ်ရိုက်ပြန်သည်။
“အား !! နင်ကများ ငါ့ကို ရိုက်ရဲတယ် !”
နန်းရှောင်ချန့် လည်း ထိုကဲ့သို့ ရိုက်နှက်ခြင်းမကြုံဖူးသဖြင့် အော်လိုက်ပြီး နန်းပေါင်ကျူး နှင့် ရန်ဖြစ်လေတော့သည်။
နန်းပေါင်ရီ သူမနေရာမှာပင်ရပ်နေကာ ကြောင်လျက်ကြည့်နေမိပြီး မျက်ရည်ကျလာတော့မှသာ သတိဝင်လာသည်။
“ဝမ်းကွဲမမ”
နန်းပေါင်ရီ ဝမ်းနည်းစိတ်မကောင်းစိတ်တို့ ဆို့နင့်သွားသည်။ အတိတ်ဘဝတွင် သူမသည် နန်းယန် လှည့်စားခြင်းကိုခံခဲ့ရပြီး နန်းယန် ကိုသာ အကောင်းဆုံးသော အစ်မတစ်ယောက်အဖြစ် သူမထင်မိခဲ့သောကြောင့် သူမ၏တစ်ဝမ်းကွဲအစ်မကို ဖယ်ကြဉ်ထားကာ သူမကို အထီးကျန်စေခဲ့ပြီး ချွတ်ခြုံကျစေခဲ့သည်။
အခုဘဝတွင် သူမ၏တစ်ဝမ်းကွဲအစ်မကို သူမပြန်လည်ကာကွယ်ပေးရမည့်အလှည့်ပင်။
သူမ ရုတ်တရက် အော်လိုက်သည်။
“ငါ့ဝမ်းကွဲမမကို မထိနဲ့ !”
တစ်ခါမှမရှိခဲ့ဖူးသော သတ္တိတို့က သူမခန္ဓာကိုယ်တွင်းမှ နိုးထလာခဲ့သည်။ ကလေးတစ်ယောက်ကဲ့သို့ သေးငယ်သော လက်သီးကို ဝှေ့ယမ်းကာ ရန်ဖြစ်နေသောအုပ်စုထဲသို့ တွေဝေခြင်းမရှိ ဝင်ပြေးသွားတော့သည်။
ခြံဝင်းထဲတွင် အလွန်ရှုပ်ထွေးသွားပြီး အပင်အောက်တွင် ရပ်နေသော ရှီးယန် သည်လည်း သူ့ဘဝတစ်လျှောက် မိန်းကလေးများ အုပ်စုလိုက်ရန်ဖြစ်ကြသည်ကို ပထမဆုံးမြင်တွေ့လိုက်ရသဖြင့် အံ့ဩသွားလေသည်။
ထိုမိန်းကလေးငယ်များနှင့် ရန်ဖက်ဖြစ်ရန် သူလည်းရှက်သောကြောင့် သူ၏သခင်ထံ အမြန်ပြေးကာ အကူအညီတောင်းလေသည်။ ယောကျ်ားနှင့်မိန်းမ စာသင်ကြားရပုံတို့မတူညီကြသဖြင့် မိသားစုစာသင်ကျောင်းထဲတွင် နေရာခွဲထားရသည်။
ထိုအချိန်တွင် ရှောင်းယီ မှာ အခြားသောကျောင်းသားများနှင့် ဆရာကြီးသင်ပြပေးသောစာကို အာရုံစိုက်ကာ နားထောင်နေသည်။ ရှီးယန် လည်း အမြန်ပြေးသွားပြီး ခေါင်းစောင်းလိုက်ကာ အသံရှည်ဆွဲလျက် …
“ကွန်ဖြူးရှပ်ကပြောခဲ့တယ် .. မိန်းမတွေနဲ့ အမြင်ကျဉ်းတဲ့ယောကျ်ားတွေက ပြောဆိုရခက်တယ်တဲ့ …”
ကျန်သောသူများက သူ့ကို နားမလည်နိုင်စွာကြည့်နေကြသည်။
ရှီးယန် က ခေါင်းကိုတစ်ဖက်ပြန်စောင်းလိုက်ပြီး …
“စင်ကြယ်ခြင်း၊ တည်ငြိမ်ခြင်း၊ ဂုဏ်ကျက်သရေရှိခြင်းနဲ့ မာယာကင်းခြင်းတို့က မိန်းမတစ်ယောက် ကောင်းခြင်းလေးဖြာပဲ”
ကဗျာများကိုသာ မနားတမ်းရွတ်ပြနေသဖြင့် တစ်ယောက်ကမနေနိုင်တော့ဘဲ ထမေးလေသည်။
“မင်းဘာကိုပြောချင်နေတာလဲ”
ရှီးယန် က စကားကောင်းမွန်စွာပြောဆိုနိုင်ရန် ရှာဖွေနေတုန်းမှာပင် အစေခံတစ်ယောက် အလောတကြီးနှင့် အမြန်ပြေးလာပြီး ….
“မကောင်းတော့ဘူး အနောက်ဘက်ခြံမှာ ရန်ဖြစ်နေကြတယ်”
…..
ရှောင်းယီ လည်း အမြန်ပြေးသွားပြီး သူတို့ရောက်သည့်အချိန်တွင် နှစ်ဘက်ကို ပြန်ခွဲထားနိုင်လိုက်ပြီဖြစ်သည်။ သူ့အိမ်တော်မှကလေးမလေးမှာ အဝတ်အစားတို့ ရှုပ်ပွနေပြီး မျက်နှာပေါ်တွင်လည်း လက်သည်းနှင့်ခြစ်မိထားသည့် သွေးစွန်းရာများရှိနေသည်။
သူမမျက်လုံးတို့သည် ဒေါသမီးတောက်နေပြီး နန်းပေါင်ကျူး ကို ကာကွယ်နေပုံမှာ သားရဲမိခင်က သူ၏ကလေးကို ကာကွယ်နေဟန်နှင့်တူလေသည်။ တစ်ဖက်မိန်းကလေး၏အသွင်အပြင်မှာ ပိုမိုဆိုးဝါးနေသည်။
မိန်းကလေးတို့မှာ နှာခေါင်းများနီရဲနေပြီး မျက်နှာမှာလည်း မို့အစ်နေကြသဖြင့် ရန်ဖြစ်နေစဉ် ညီးတွားကာ ငိုယိုနေခဲ့ကြဟန်တူသည်။ ကြည့်ရပုံမှာ ကလေးမလေးက အရှုံးမရှိပုံပင်။ ရှောင်းယီ လည်း စိတ်အေးသွားပြီး ဝတ်ရုံကို အသာပင့်ကာ ထိုင်ခုံပေါ်တွင် ထိုင်နေလိုက်သည်။
နန်းရှောင်ချန့် က သူမ၏အစ်ကိုထံသို့ပြေးသွားပြီး နန်းပေါင်ရီ ကို လက်ညိုးထိုးကာ …
“ကိုကြီး … အဲဒီကောင်မက ညီမလေးတို့ကို အနိုင်ကျင့်တယ် ထိုးတယ် ကန်လည်းကန်တယ် .. ကိုကြီး ညီမလေးတို့ဘက်ကနေ ရပ်တည်ပေးရမယ်နော်”
နန်းရုံ က နန်းယန် ကို သေချာစွာကြည့်လိုက်သောအခါ သူ၏ချစ်ရသောမိန်းကလေးမှာ အဖြူရောင်ဝတ်စုံလေးကိုဝတ်ထားပြီး စာရေးစားပွဲနောက်တွင် တည်ကြည်သိမ်မွေ့စွာ ထိုင်နေသည်။ သူမ၏လှပသောမျက်နှာလေးမှာ ကြောက်လန့်ခြင်းတို့ပြည့်နေသဖြင့် နန်းရုံ ခါးမတ်မတ်ထားလိုက်ပြီး ယောကျ်ားသားပီသစွာ အော်လိုက်သည်။
“ဒါကဘယ်လိုအရှုပ်အထုပ်တွေလဲ ! မင်းတို့က ဘယ်မိသားစုမျိုးရိုးကလဲ ဒီမှာ အဆင့်မြင့်လူတန်းစားပဲ တက်ရောက်သင်ကြားနိုင်တယ်ဆိုတာ မသိဘူးလား !”
နန်းပေါင်ရီ က လှောင်ရယ်လိုက်ပြီး …
“ရှင့်ရဲ့ညီမက အရင်အနိုင်ကျင့်တာလေ .. ဘာကြောင့်နဲ့များ ငါတို့ကို အပြစ်ပုံနေတာလဲ”
နန်းရုံ က မာန်ဝင့်သောအပြုံးနှင့် …
“အဓိပ္ပါယ်မရှိတာတွေ ! ငါ့ညီမလေးက သိမ်မွေ့တဲ့ မိန်းကလေးတစ်ယောက်ပဲ ဘယ်တော့မှ တခြားသူတွေကို အနိုင်မကျင့်တတ်ဘူး … မင်းတို့နှစ်ယောက်တော့ လူမှားပြီးလာစမိတာပဲ မင်းတို့ရဲ့မိသားစုအကြီးတွေကို အမြန်ခေါ်လိုက် ပြီးရင် ခွင့်လွှတ်ပေးဖို့ လာတောင်းပန်ခိုင်း !”
နန်းပေါင်ရီ မျက်ခုံးတို့ ပင့်တင်သွားသည်။ ဘယ်သူကရော အစ်ကိုမရှိလို့လဲ။
မကမ်းမလှမ်းတစ်နေရာတွင်ထိုင်ကာ လက်ဖက်ရည်သောက်နေသော ရှောင်းယီ ကို တွေ့လိုက်ရသည့်အခါ နန်းပေါင်ရီ မျက်ရည်ကျလာပြီး ချစ်စရာကောင်းစွာ ခေါ်လိုက်သည်။
“အစ်ကို ၂”
အားလုံး ဇဝေဇဝါဖြစ်ကုန်ပြီး နန်းရုံ နှင့် နန်းရှောင်ချန့် တို့မှာလည်း မယုံနိုင်ဖြစ်နေကြသည်။
ရှောင်းယီ က နန်း အိမ်တော်၏ မွေးစားသားတစ်ယောက်ဖြစ်ပြီး မကြာသေးခင်ကပင် သခင်မကြီးက ရှောင်းယီ အပေါ် စိတ်အားထက်သန်စွာ ထောက်ပံ့ပေးလာသဖြင့် အိမ်တော်ထဲတွင် ရှောင်းယီ အဆင့်မှာ အလျင်အမြန်တိုးတက်လာခဲ့သည်။
ဒီကောင်မလေး ဘယ်လိုကြောင့် အစ်ကို ၂လို့ ခေါ်ရဲနေတာလဲ။
ဒါမှမဟုတ် ….
မောင်နှမနှစ်ယောက်လုံး တစ်စုံတစ်ခုကို စဉ်းစားမိကြပြီးနောက် မျက်နှာတို့မှာ ချက်ချင်းပင် ကြောက်ရွံ့မှုများ ပြည့်နှက်သွားလေသည်။
ရှောင်းယီ က ဂရုမစိုက်စွာ လက်ဖက်ရည်ခွက်ကိုသာ ထိကိုင်နေပြီး …
“သခင်လေး နန်း က ခွင့်လွှတ်ပေးဖို့အတွက် ကျုပ်ကို တောင်းပန်စေချင်တာလား ဒါမှမဟုတ် သခင်မကြီးကို တောင်းပန်စေချင်လား”
