အခန်း (၃၂)
ရှန်းထင်ရွှမ်းက ရှင်းယွမ်ရှန်သို့ လက်ဖက်ပျိုးပင်များ ယူလာပြီး ချက်ချင်း ပြန်လည်စိုက်ပျိုးလိုက်သည်။ ထို့နောက် ဝိညာဉ်စွမ်းအင်ဖြင့် ၎င်းတို့ကို ရေလောင်းလိုက်သည်။ လက်ဖက်ပင်များကို စိုက်ပျိုးရန် နည်းလမ်းနှစ်ခု ရှိသည်။ ရှန်းထင်ရွှမ်းက ယခု ပထမနည်းလမ်းကို အသုံးပြုပြီး စိုက်ပျိုးနေခြင်း ဖြစ်သည်။ တခြားနည်းလမ်းက မျိုးစေ့ကို အသုံးပြု၍ မျိုးပွားခြင်းဖြစ်သည်။
လက်ဖက်ပျိုးပင်တစ်ရာကို ပြန်လည်စိုက်ပျိုးနေစဉ် ရှန်းထင်ရွှမ်းက ဒုတိယနည်းလမ်းကိုလည်း အသုံးပြုရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။
ထို့ကြောင့် ရှန်းထင်ရွှမ်းက ကြီးမားကျယ်ဝန်းသည့် နေရာ၏ အလယ်တွင် အနည်းငယ် ကြဲနေသည့် လက်ဖက်ပျိုးပင်များကို ပြောင်းရွေ့စိုက်ပျိုးရန် ရွေးချယ်လိုက်သည်။
……
နေ့လယ်ခင်းအထိ အလုပ်ရှုပ်နေခဲ့ပြီး သူမကို တစ်ယောက်ယောက်က ခေါ်လိုက်သည်ကို မသဲမကွဲ ကြားလိုက်ရသည်။
ယင်းက တောင်ထိပ်တွင် ရှိနေစဉ် သာမန်လူများက မကြားနိုင်သည့်အရာ ဖြစ်သည်။ သို့သော် ရှန်းထင်ရွှမ်းတွင် ကောင်းမွန်သည့် ဝိညာဉ်စွမ်းအင် ရှိသောကြောင့် သူမက ထိုအရာကို ကြားနိုင်ပေသည်။
ရှန်းထင်ရွှမ်းက တောင်အောက်သို့ ပြေးဆင်းလာခဲ့ပြီး ၎င်းက ရှောင်ဖုန်းဖြစ်သည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။
မနက်တုန်းက ရှောင်ဖုန်းသည် ရှန်းထင်ရွှမ်းဆီသို့ လာခဲ့သည်။ သူမက ထိုအချိန်တွင် အလုပ်ရှုပ်နေသည်ကို မြင်ခဲ့ပြီး သူက အလုပ်သို့ ပြန်သွားခဲ့သည်။ သူက နေ့လယ်တွင် ပြန်ရောက်လာသောအခါ သူက တောင်ခြေတွင် ရှန်းထင်ရွှမ်း၏ အရိပ်အယောင်ကို မမြင်ခဲ့ပေ။ သူက WeChat တွင် စာပို့ခဲ့သော်လည်း ပြန်စာမရရှိခဲ့ပေ။ ထို့ကြောင့် သူက အကြိမ်အနည်းငယ် အော်ရန် ကြိုးစားလိုက်သည်။ မမျှော်လင့်စွာပင် ရှန်းထင်ရွှမ်းက ၎င်းကို တကယ်ပဲ ကြားသွားခဲ့သည်။
“ဘာကိစ္စရှိလို့လဲ “
ရှောင်ဖုန်း။ “ငါ မင်းကို မနေ့က တိုက်ရိုက်ထုတ်လွှင့်မှုအကြောင်း ပြောမလို့၊ လူတစ်ထောင်မဲဖောက်ပေးဖို့ မင်းဘယ်လိုများ တွေးခဲ့တာလဲ “ မဲပေါက်သည့်သူက ပို့ဆောင်ခ ပေးရမည်ဆိုသော်ငြား ရှန်းထင်ရွှမ်း၏ အသီးများက နာမည်ကြီးသည့် ပစ္စည်းတစ်ခု ဖြစ်သည်။ ကောင်းကောင်း မရောင်းရမည်ကို စိုးရိမ်စရာမရှိပေ။ စူပါမောကို ကြည့်ပါက သူတို့က ဝယ်ယူမှုကို ကန့်သတ်ထားသော်လည်း လူတိုင်း ဝယ်နိုင်ရန် မလုံမလောက်ဖြစ်နေဆဲ ဖြစ်သည်။ ရှန်းထင်ရွှမ်းက အွန်လိုင်းစျေးဆိုင်တစ်ခု ဖွင့်ခဲ့လျှင် ၎င်းက ချက်ချင်း ရောင်းထွက်သွားလိမ့်မည် ဖြစ်သည်။ ရှန်းထင်ရွှမ်းက ဘာလို့မလုပ်ချင်နေမှန်း ရှောင်ဖုန်းက သိချင်မိသည်။
“အဲဒါ အမှန်ပဲ “
ရှောင်ဖုန်းက သူမကို အရမ်းများလွန်းသည်ဟု ပြောမည့်ဆဲဆဲတွင် ရှန်းထင်ရွှမ်းက ပြောလိုက်သည်။
“ကျွန်မ ဒီည လူတစ်သောင်း မဲဖောက်ပေးချင်တယ်၊ ရှင် ဘယ်လိုထင်လဲ “
ရှောင်ဖုန်း။ “?”
ရှောင်ဖုန်းက အချိန်အတော်ကြာ မတုံ့ပြန်သည်ကို မြင်သောအခါ ရှန်းထင်ရွှမ်းက ထပ်မေးလိုက်သည်။
“မင်း ဘာလို့ အများကြီး မဲဖောက်ပေးချင်နေရတာလဲ “ ရှန်းထင်ရွှမ်း လုပ်ချင်သည့်အရာကို ရှောင်ဖုန်းက နားမလည်နိုင်ပေ။ အွန်လိုင်းစျေးဆိုင်မဖွင့်ခင် ကြော်ငြာခြင်းကဲ့သို့ မဟုတ်လျှင် သူတို့ကို ပေးပစ်နေသည်က မည်သည့်အကျိုးကျေးဇူးမှ ရနိုင်မည့်ပုံမပေါ်ပေ။
“လူတိုင်း မြည်းကြည့်နိုင်အောင်လို့လေ “ နောက်ပြီး တာဝန်က လူအများကြီး စားဖို့ လိုတယ်လေ။
“တကယ်တော့ မင်း အွန်လိုင်းစျေးဆိုင်တစ်ခု ဖွင့်နိုင်တာပဲ၊ လူတစ်ယောက်ကို တစ်လုံးပဲ ရောင်းပြီး ဝယ်ယူတာကို ကန့်သတ်လို့ရတယ်၊ ပို့ဆောင်ခကိုလည်း ရွေးချယ်လို့ရတယ်၊ ဒါမှမဟုတ် ပို့ခအခမဲ့ ပေးလို့လည်း ရတယ်၊ ဒါပေမဲ့ စျေးနှုန်းကိုတော့ တန်ဖိုးကြီးကြီး သတ်မှတ်ထားရမယ် “
ဤအကြံဉာဏ်က အနည်းငယ် ရူးကြောင်ကြောင်နိုင်သည်ဟု ရှောင်ဖုန်းက ထင်မိသည်။ သို့သော် ရှန်းထင်ရွှမ်းအတွက် ဤအရာက သူမ တွေးထားသည့် နည်းလမ်းဖြစ်မည့်ပုံပေါ်ပေသည်။ သူမက သူမစိုက်ပျိုးထားသည့် အသီးများကို လူများစွာအား မြည်းစမ်းစေချင်ပေသည်။
“အဲဒီအကြောင်း စဉ်းစားထားလိုက်ပါ့မယ် “ နောက်ပိုင်းတွင် တာဝန်ပြီးမြောက်ရန် လူအများကြီး လိုအပ်ခဲ့လျှင် ရှောင်းဖုန်းပြောသည့်အကြံက အဖြေတစ်ခု ဖြစ်လာနိုင်ပေသည်။
“စကားမစပ် မင်း ဒီနေ့ တိုက်ရိုက်ထုတ်လွှင့်ဦးမှာလား “ ရှန်းထင်ရွှမ်းက သူမထုတ်လွှင့်သည့် အချိန်တိုင်း သူ့ကို အမြဲတမ်း အံ့အားသင့်စေပေသည်။
“ခုထိတော့ မစီစဉ်ရသေးဘူး “ သူမက အစားအစာအားလုံးကို စားပြဖူးပြီး အပင်လည်း စိုက်ပြဖူးပေသည်။ သူမက တကယ်ပဲ ဘာလုပ်ရမလဲ မသိတော့ပေ။ ပစ္စည်းများ ရောင်းချသည့် ဗီဗီ၏ တိုက်ရိုက်ထုတ်လွှင့်မှုနှင့် မတူညီပေ။ အသီးများကို စားပြီး အပင်များကို စိုက်ပျိုးခြင်းအပြင် ရှန်းထင်ရွှမ်းက အင်တာနက်အသုံးပြုသူများကို ပြသရန် တခြားဘာမှမရှိပေ။ “ရှင်ဘယ်လိုထင်လဲ “
ရှောင်ဖုန်းက ရှန်းထင်ရွှမ်းထက် တိုက်ရိုက်ထုတ်လွှင့်မှုအကြောင်း ပိုသိပေသည်။ “တကယ်တော့ မင်းလိုမျိုး လမ်းကြောင်းတူတဲ့ တချို့အင်တာနက်ဆယ်လီတွေက တစ်ခါတစ်လေ ဟင်းချက်ပြတာမျိုး ဒါမှမဟုတ် ဘဝမှာ အသုံးပြုနိုင်တဲ့ တချို့ကျွမ်းကျင်မှုတွေ ထုတ်လွှင့်လေ့ရှိကြတယ်၊ ဥပမာပြောရရင် တချို့အင်တာနက်ဆယ်လီတွေက အင်တာနက်အသုံးပြုသူတွေကို ပန်းခြင်းတွေ ဘယ်လိုလုပ်ရလဲ သင်ပေးကြတယ်၊ ဒါမှမဟုတ် ရိုးရိုးရှင်းရှင်းပဲ တိုက်ရိုက်ထုတ်လွှင့်ပြီးတော့ အင်တာနက်အသုံးပြုသူတွေနဲ့ စကားပြောကြတယ် “
ရှန်းထင်ရွှမ်း၏ လုပ်ဆောင်မှုအဆင့်က ပထမဆုံး တိုက်ရိုက်ထုတ်လွှင့်မှုနှင့်ယှဉ်လျှင် အလွန်လျင်မြန်စွာ တိုးတက်လာခဲ့ပြီး သဘာဝမကျမှု မရှိတော့ပေ။ သူမက ယခု အင်တာနက်အသုံးပြုသူများနှင့် စကားပြောရာတွင် အလွန်ရင်းနှီးလာခဲ့ပြီး ကင်မရာရှေ့တွင်လည်း မျက်နှာက တောင့်တင်းမနေတော့ပေ။
ရှန်းထင်ရွှမ်းက ရှောင်ဖုန်းပြောသည့် ပြုလုပ်ရမည့်အရာများအကြောင်းကို စိတ်ဝင်စားလာခဲ့သည်။
“ငါ ဒီနေ့ ဘာကိုထုတ်လွှင့်ရမလဲ သိပြီ “
ရှောင်ဖုန်း။ “ဘာလဲ “
ရှန်းထင်ရွှမ်း။ “စားပွဲတစ်လုံးလုပ်မယ် “
တောင်အောက်တွင် စားပွဲတစ်လုံးရှိသော်လည်း ခြံဝန်းထဲတွင်မူ စားပွဲတစ်လုံးမှ မရှိသေးပေ။ သူမက နောက်ပိုင်းတွင် မီးဖိုချောင်ထဲ၌ စားနိုင်ရန် ထမင်းစားခန်းထဲတွင် စားပွဲတစ်လုံး ထားရပေလိမ့်မည်။
ရှန်းထင်က ထိုအကြောင်း တွေးလေလေ၊ ၎င်းက အကြံဉာဏ်ကောင်းတစ်ခုဖြစ်သည်ဟု ထင်မိလေလေဖြစ်သည်။
ရှောင်ဖုန်းကတော့ မေးခွန်းအမှတ်အသားများဖြင့် ပြည့်နေပေသည်။ မဟုတ်သေးပါဘူး၊ တိုက်ရိုက်ထုတ်လွှင့်မှုအကြံဉာဏ်က ဘာလို့ ရုတ်တရက် စားပွဲလုပ်တာကို သင်ပြပေးဖို့ ဖြစ်သွားရတာလဲ။
“ငါ အရင်ဆုံး သွားပြင်လိုက်ဦးမယ်၊ ကျေးဇူးတင်ပါတယ်၊ ဘိုင့်ဘိုင် “ ရှန်းထင်ရွှမ်းက တောင်ပေါ်သို့ ပြန်ပြေးလာခဲ့သည်။
နောက်ဆုံးအခေါက်က တောင်ထိပ်တွင် အနီရောင်စန္ဒကူးပင်များ အများကြီး မရှိတော့ပေ။ ဤရက်များတွင် ရှန်းထင်ရွှမ်းက သတိရတိုင်း ရေသွားလောင်းနေခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့် ပျိုးပင်အသစ် အနည်းငယ် ထွက်လာခဲ့သည်။
ရှန်းထင်ရွှမ်းက ဤပျိုးပင်ပေါက်များကို ဝိညာဉ်စွမ်းအင်ဖြင့် ရေလောင်းပေးခဲ့ပြီး အနီရောင်စန္ဒကူးပင်တစ်ပင်ကို ခုတ်လာခဲ့သည်။
သူမက ခြံဝန်းအပြင်ဘက်သို့ သစ်ပင်ကို ဆွဲလာခဲ့သည်။ နောက်ဆုံးတစ်ခေါက်တုန်းက ခုတင်တစ်လုံးပြုလုပ်သောအခါ သစ်ပင်ကို ဆွဲလာရသည်က အနည်းငယ် ခက်ခဲခဲ့သည်။ ယနေ့တွင်မူ အလွန်လွယ်ကူပေသည်။
ရှန်းထင်ရွှမ်းက သူမ၏ခန္ဓာကိုယ်တွင် ဝိညာဉ်သွေးကြောများ ပြန်လည်ရရှိလာမှုကြောင့် ဖြစ်ပေါ်လာသည့် ပြောင်းလဲမှုများကို ခံစားနိုင်ပေသည်။ သူမက ဝိညာဉ်သွေးကြောများ ၁၀၀ ရာခိုင်နှုန်း ပြန်လည်ရရှိလာမည့်တစ်နေ့ကို အထူး မျှော်လင့်မိပေသည်။ နောက်ပြီး သူမက တာဝန်များပြုလုပ်ခြင်းကို ရပ်တန့်နိုင်ပေသည်။
စနစ်က ရုတ်တရက် ထွက်ပေါ်လာခဲ့သည်။ “မင်းက အဝေးကြီး တွေးနေတာပဲ “
ရှန်းထင်ရွှမ်း။ “…”
ငါ နင့်ကို ပြောဖို့ ခွင့်ပြုလို့လား။
…
ညနေ ၅နာရီတွင် ရှန်းထင်ရွှမ်းက တိုက်ရိုက်ထုတ်လွှင့်မှုကို ဖွင့်လိုက်သည်။ လင့်ခ်ကို မျှဝေပြီးနောက် အချိန်တိုအတွင်း ကြည့်ရှုသူအရေအတွက်က တစ်သိန်းကျော်လာခဲ့သည်။
ရှောင်ဖုန်းက တိုက်ရိုက်ထုတ်လွှင့်မှုအခန်းသို့ဝင်ရောက်လာသည့် ပထမဆုံးအဖွဲ့မှ ဖြစ်သည်။ သူက ကြည့်ရှုသူအရေအတွက်ကို ကြည့်ပြီး မှင်တက်နေခဲ့သည်။ မနေ့က ကြည့်ရှုသူအရေအတွက်သည် ချင်ယွဲ့ကျီ၏ မွေးနေ့ပွဲကြောင့်ဟု ပြောနိုင်ပေသည်။ ယနေ့က လူအများကြီးမရှိနိုင်ပေ။ သို့သော် ယခု အရေအတွက်က တိုးတက်နေဆဲဖြစ်သည်။
“အားလုံးပဲ မင်္ဂလာနေ့လယ်ခင်းပါ “ ရှန်းထင်ရွှမ်းက နှုတ်ဆက်လိုက်ပြီးနောက် အောက်ဘက်ရှိ မှတ်ချက်များကို ပွတ်ဆွဲလိုက်သည်။
[ဒီနေ့ ရှန်းသခင်လေးက လူတစ်သောင်းမဲဖောက်ပေးမယ်လို့ ကြားခဲ့တယ်။]
[ငါလည်း တိုက်ရိုက်ထုတ်လွှင်မှုထဲကို မဝင်ခင်တုန်းက Weibo မှာ ပြောနေကြတာ မြင်တယ်။ အဲ့ဒါ အမှန်ပဲလား။]
…
ရှောင်ဖုန်းက နားလည်သွားခဲ့သည်။ လက်စသတ်တော့ Weibo မှာ ကျော်ကြားသွားတာကြောင့်ကိုး။
လူတိုင်းက မေးနေကြသည်ကို မြင်သောအခါ ရှန်းထင်ရွှမ်းက ပြောလိုက်သည်။ “ပြောရရင် မနေ့တုန်းက လူတစ်ထောင် မဲဖောက်ပေးခဲ့တယ်လေ၊ လူတစ်ယောက်ကို မက်မွန်သီးကတ်တီဝက်စီ ပေးခဲ့တယ်၊ ဒီနေ့ လူတစ်သောင်းမဲဖောက်ပေးမယ်ဆိုရင် လူတိုင်းက မက်မွန်သီးတစ်လုံးစီပဲ ရနိုင်မယ်၊ ရှင်တို့က ပို့ဆောင်ခ ပေးဖို့တော့လိုမယ်၊ ဒါ့ကြောင့် ရှင်တို့ ဘယ်လိုမျိုးလိုချင်လဲ၊ လူတစ်ထောင်စာ တစ်ယောက်ကို ကတ်တီဝက်စီယူမလား၊ လူတစ်သောင်းစာ တစ်ယောက်ကို တစ်လုံးစီယူမလား “
ပရိသတ်များအားလုံးက အောက်တွင် မှတ်ချက်များ ရေးလာကြသည်။
[လူတစ်သောင်း မဲဖောက်ပေးပါ။]
[လူတစ်သောင်းက ပိုကောင်းမယ်လို့ ထင်တယ်။]
[လူတစ်သောင်းကို ထောက်ခံတယ်။ ငါက သိပ်ကံမကောင်းဘူး။ လူတစ်သောင်းသာ မဲဖောက်ပေးရင် ငါလည်း ရနိုင်တယ်။]
……
ထောက်ခံသည့်သူရှိလျှင် ဆန့်ကျင်သည့်သူလည်း ရှိပေလိမ့်မည်။ သူတို့ထဲမှ ဖြတ်သွားဖြတ်လာ အများစုက မကျေနပ်ကြပေ။
[ရူးနေလား။ မက်မွန်သီးတစ်လုံးအတွက် ပို့ခ ၁၅ယွမ် ပေးရမှာလေ၊ ငါတော့ မက်မွန်သီးတစ်လုံးကို ၁၅ယွမ် ပေးမဝယ်ချင်ပါဘူး။]
[ဒီထုတ်လွှင့်သူက ပို့ဆောင်ရေးကုမ္ပဏီနဲ့ ပါတနာလုပ်ထားတာဖြစ်မယ်။ လူတွေရဲ့ပိုက်ဆံတွေကို လိမ်ယူနေတယ်။ လူတိုင်းပဲ ထွက်သွားကြပါ။]
[သေချာတယ်။ ဒီကမ္ဘာမှာ အလကားရတဲ့ နေ့လယ်စာမရှိဘူး။ ဒီတော့ ငါနုတ်ထွက်တယ်။]
…
ပရိသတ်များက ထိုမှတ်ချက်များကို မြင်သောအခါ စတင်ငြင်းခုံကြတော့သည်။
[အားရွှမ်းရဲ့အသီးတွေက အရမ်းအရသာရှိတယ်။]
[၁၅ယွမ်က ဘာပြဿနာရှိလို့လဲ။ မင်းတို့ စူပါမောကို သွားဝယ်ရင်တောင် ဘာမှဝယ်လို့ရမှာ မဟုတ်ဘူး။]
[ပါးစပ်ပိတ်ထားစမ်း။ နင်က ဒီဆုကို ရမယ်လို့ ထင်နေတာလား။ အခုထွက်သွားလိုက်စမ်းပါ။ နှုတ်ဆက်စရာမလိုဘူး။]
…
ရှန်းထင်ရွှမ်းက ဂရုမစိုက်ပေ။ ကြည့်ရှုသူက ရှစ်သောင်းသာ ရှိပေသည်။
ဒါပေမဲ့ မနေ့ကထက်တော့ ပိုများတယ်လေ။ ဟုတ်တယ်မလား။ အင်တာနက်သုံးစွဲသူအများစုက လူတစ်သောင်းမဲဖောက်ပေးဖို့ကို ထောက်ခံနေကြဆဲဖြစ်သည်ကို မြင်ပြီး သူမက ပြောလိုက်သည်။
“ကောင်းပြီ၊ ဒါဆို ဒီနေ့ လူတစ်သောင်းကို မဲဖောက်ပေးမယ် “
ထိုကိစ္စကို အဆုံးသတ်ရန် ရှန်းထင်ရွှမ်းက ယနေ့ တိုက်ရိုက်ထုတ်လွှင့်မှုတွင် ပါဝင်သည့် အကြောင်းအရာကို စတင်လိုက်သည်။ “စကားမစပ် ဒီနေ့ လူတိုင်းကို စားပွဲတစ်လုံးလုပ်ပြမယ် “
ငြင်းခုန်နေကြဆဲဖြစ်သည့် မှတ်ချက်များက ရုတ်တရက် …
[? ? ?]
[ငါ အခု ဘာကြားလိုက်တာလဲ။]
[စားပွဲတစ်လုံးလုပ်မှာလား။]
[မဟုတ်ဘူးလေ။ အစ်မလေးက လယ်သမားမဟုတ်ဘူးလား။]
[ငါ နားကြားလွဲတာလို့ထင်တယ်။ ဒါပေမဲ့ စားပွဲတစ်လုံးဖြစ်မယ်လို့တော့ မထင်ဘူး။]
…
ရှန်းထင်ရွှမ်းက နေရာတစ်ခုကို ရှာလိုက်ပြီး ဖုန်းကို ထားလိုက်ပြီး ကင်မရာက သူမကို မြင်နိုင်တာ သေချာစေရန် အလယ်သို့ ခုတ်လာသည့် အနီရောင်စန္ဒကူးပင်ကို ဆွဲလာခဲ့သည်။
မှတ်ချက်များက ပြောင်းလဲသွားခဲ့သည်။
[ချီးပဲ။ မင်း တကယ်ပဲ စားပွဲတစ်လုံးလုပ်ချင်နေတာလား။]
[ဒီအပင်က ဘာပင်လဲ။ အရောင်က အရမ်းလှတယ်လို့ ငါထင်တယ်။]
[အနီရောင်စန္ဒကူးပင်လေ။ ဒါပေမဲ့ ဒီအပင်က အရမ်းစျေးကြီးတယ်။]
[ငါ တွေးနေတာက မတူဘူး။ ဒီအပင်က အရမ်းကြီးလွန်းတယ်။ အားရွှမ်းက ဒါကို ဘယ်လို ဆွဲလာခဲ့တာလဲ။]
[အဓိပ္ပာယ်မရှိတာ။ သူ့ကို ကူညီဖို့ တစ်ယောက်ယောက် ရှိမှာပေါ့။ ဒါပေမဲ့ သူ့မျက်နှာကို မပြဘူးနော်။]
[ဒါက တိုက်ရိုက်ထုတ်လွှင့်မှုတစ်ခုပဲ။ နောက်ကွယ်မှာ အဖွဲ့တစ်ဖွဲ့ရှိမှာပေါ့။]
……
ရှောင်ဖုန်းက ထိုမှတ်ချက်များကို မြင်ပြီး ပထမဆုံးအကြိမ် အောက်တွင် မှတ်ချက်ရေးလိုက်သည်။
[အားရွှမ်းက အဖွဲ့မရှိဘူး။ သူမက တစ်ယောက်တည်း ရှိတာ။]
မကြာမီ တစ်ယောက်က ပြန်ပြောလိုက်သည်။
[ဟာသပဲ။ လူတစ်ယောက်တည်းနဲ့ ဒီသစ်ပင်ကို ဘယ်လိုလုပ် ဆွဲလာနိုင်မှာလဲ။]
[ငါက အားရွှမ်းရဲ့ ပရိသတ်ဆိုပေမဲ့ ငါထင်တာတော့ တစ်ယောက်ယောက်က ကူညီပေးတာပဲ ဖြစ်ရမယ်။]
သစ်ပင်က အလွန်လေးပေသည်။ မိန်းကလေးတစ်ယောက်က ၎င်းကို ဘယ်လိုလုပ် ဆွဲလာနိုင်မည်နည်း။
…
ဘယ်သူမှ ရှောင်ဖုန်းကို မယုံကြပေ။ ရှောင်ဖုန်းက အနည်းငယ် ဒေါသထွက်သွားခဲ့သည်။ ဤလူများက အမြင်အနည်းငယ် ရှိလျှင် သိသင့်ပေသည်။ ရှန်းထင်ရွှမ်း၏ တိုက်ရိုက်ထုတ်လွှင့်မှုတွင် မည့်သည့်ကိရိယာမှ မရှိပေ။ အလှအပစစ်ထုတ်မှုကိရိယာကိုတောင် မရှိပေ။ ထိုကဲ့သို့ တိုက်ရိုက်ထုတ်လွှင့်မှုတစ်ခုက မည်ကဲ့သို့ အဖွဲ့တစ်ဖွဲ့ရှိသည့်ပုံပေါ်နေသနည်း။
…
ရှန်းထင်ရွှမ်းက ထိုမှတ်ချက်များကို မဖတ်ခဲ့ပေ။ သူမက ခုတင်တစ်လုံးပြုလုပ်တုန်းကလိုမျိုး သစ်ပင်ကို စတင်ကိုင်တွယ်လိုက်သည်။ ပထမဆုံး အပြင်ဘက်ရှိအကိုင်းများကို ဖြတ်တောက်လိုက်ပြီး အပြင်ဘက်အကျဆုံးအဝိုင်းများကို ဖြတ်တောက်လိုက်ကာ အလယ်တွင် ထောင်မှန်စတုဂံပုံစံ ကိုယ်ထည်ကို ချန်ထားခဲ့သည်။
ရှန်းထင်ရွှမ်းက ထောင့်မှန်စတုဂံပုံစံ ထမင်းစားစားပွဲတစ်လုံးကို ပြုလုပ်ရန် ရည်ရွယ်ထားပေသည်။ အလျားက နှစ်မီတာခန့်ဖြစ်သည်။ မည်သို့ပင်ဆိုစေကာမူ ထမင်းစားခန်းကလည်း ကြီးမားပြီး ဘာမှမရှိသေးပေ။ ထို့ကြောင့် စားပွဲကို ကြီးကြီးမားမား လုပ်နိုင်ပေသည်။ အကျယ်အတွက်မူ သူမက ၁.၂ မီတာခန့် ပြုလုပ်ရန် စီစဉ်ထားပေသည်။
ပထမဆုံး စားပွဲခြေလေးချောင်းကို ပြုလုပ်လိုက်သည်။ သူမက အချင်း ၁၀ စင်တီမီတာခန့်ရှိသည့် အနည်းငယ် ထူသည့်သစ်ကိုင်း လေးချောင်းကို ရွေးလိုက်သည်။ စားပွဲထောင့်များက အလေးချိန်အများကြီးကို အတော်အသင့် ထောက်ပင့်ထားနိုင်ပေသည်။
သစ်ကိုင်းများကို ချော့မွေ့စွာ ဖြတ်တောက်လိုက်ပြီး ဆောက်ဖြင့် ချောမွေ့အောင် ပြုလုပ်လိုက်ကာ ဘေးတွင် ချထားလိုက်သည်။
ရှန်းထင်ရွှမ်းက သစ်ပင်ပတ်လည်မှ စက်ဝိုင်းခြမ်းပုံလေးခုကို ဖြတ်တောက်လိုက်သည်။ အလျားကို ၁.၅ မီတာခန့်ဖြတ်တောက်လိုက်ပြီး ၂ခုကို ရွေးလိုက်သည်။ သူမက အဆက်နေရာများကို တူးလိုက်ပြီး စားပွဲခြေထောက်အတွက်လည်း အတူတူ ပြုလုပ်လိုက်သည်။
ရှန်းထင်ရွှမ်းက စားပွဲခြေထောက်များထဲမှ တစ်ခုကို ထည့်လိုက်ပြီးနောက် ၎င်းတို့ကို အံဝင်ခွင်ကျ ဖြစ်သွားစေရန် နှစ်ခါလောက် ဖိတွန်းလိုက်သည်ကို လူတိုင်းက မြင်သွားခဲ့သည်။
[ငါ ဘာမေ့နေတာလဲ။]
[အမေ့ရေ ဒါက တကယ်ပဲလား။]
[မင်းက ဝက်အူတွေမပါဘဲ စားပွဲကို ဆက်လိုက်နိုင်တယ်။ ငါ ဒူးထောက်ပါတယ်။]
…
ရှန်းထင်ရွှမ်းက ထိုအရာများအတွက် အပေါ်အောက်အဆက်ကို ပြုလုပ်လိုက်သည်။ တခြားခြေထောက်များကိုလည်း ယခင်ကကဲ့သို့ ပြုလုပ်ပြီးနောက် စားပွဲအောက်ခြေက ပြီးသွားခဲ့သည်။
ရှန်းထင်ရွှမ်းက ၎င်းသည် အလေးချိန်အများကြီးကို ထောက်ပင့်နိုင်သည်ဟု ထင်ပေသည်။
မှတ်ချက်ပေးသည့်နေရာကတဖန် စည်ကားလာခဲ့သည်။
[ငါ တကယ်ပဲ စားပွဲတစ်လုံးလုပ်ချင်လာသလိုပဲ။]
[ငါနားမလည်ပေမဲ့ စိတ်ဝင်တစားကြည့်နေမိတုန်းပဲ။]
…
စားပွဲအောက်ခြေကို ကိုင်တွယ်ပြီးနောက် ရှန်းထင်ရွှမ်းက အရင်က တိုင်များကို နှစ်မီတာစီခွာပြီး ဖြတ်လိုက်သည်။ အနီရောင်စန္ဒကူးသစ်ပင်ကိုလည်း သုံးပိုင်းဖြတ်လိုက်သည်။
ရှန်းထင်ရွှမ်းက အထူ သုံးစင်တီမီတာစီဖြင့် အနီရောင်စန္ဒကူးသား သုံးပိုင်းကို ခွဲလိုက်သောအခါ ထောင့်မှန်စတုဂံအပြားများ ထွက်လာပေသည်။
[ဒီအစ်မလေးက တိုဟူးဖြတ်နေသလိုပဲ ခံစားနေရတယ်။]
[ဒီအပင်က ရော်ဘာနဲ့လုပ်ထားလို့ လွယ်လွယ်ကူကူ ဖြတ်လို့ရနေတာ။]
[မဟုတ်ဘူး။ ဒါက အနီရောင်စန္ဒကူးသား။ သေချာသလောက်ပဲ။]
…
ရှန်းထင်ရွှမ်းက ထိုအပြားများကို ချောမွေ့စွာ ပွတ်တိုက်လိုက်ပြီးနောက် ဘေးဘက်ရှိ လျှာထိုးနှင့် မြောင်းအဆက်တချို့ကို ဆက်ဖြတ်လိုက်သည်။ ထို့နောက် ဤအပြားများကို အတူတကွ ဆက်လိုက်သည်။ နောက်ဆုံးတွင် သူမက ၎င်းတို့ကို အောက်ခြေသို့ တပ်ဆင်လိုက်သည်။
စားပွဲတစ်လုံးက ပြီးသွားပြီ ဖြစ်သည်။ ရှန်းထင်ရွှမ်းက ၎င်းကို အပြီးသတ်ရန် စားပွဲကို ကော်ပတ် စားလိုက်သည်။
ရှန်းထင်ရွှမ်းက ကျန်သည့်သစ်သားများဖြင့် ထိုင်ခုံသုံးခုံ ပြုလုပ်လိုက်သည်။
အင်တာနက်သုံးစွဲသူများ၏ မှတ်ချက်များက တညီတညာတည်း စတင်ထွက်ပေါ်လာတော့သည်။
[အစ်မလေးက အရမ်းတော်တာပဲ။]
[နောက်ကျရင် အိမ်မှာ ပရိဘောဂတွေကို ကိုယ့်ဘာသာလုပ်လို့ရနေပြီပဲ။ ငါ အဲဒါတွေကို ဝယ်သင့်သေးလား။]
[ဒီလိုမိန်းမပျိုလေးကို လက်ထပ်လိုက်ရင် ပိုက်ဆံတွေအများကြီး ချွေတာနိုင်တယ်။]
[အပေါ်ကတစ်ယောက် ထွက်သွားလိုက်တော့။ အစ်မလေးက နင့်ကို အထင်မကြီးဘူး။]
…
ရှန်းထင်ရွှမ်းက ပြုလုပ်ပြီးနောက် ဖုန်းကို မျက်နှာမူလိုက်သည်။
“ဒီနေ့ တိုက်ရိုက်ထုတ်လွှင့်အစီအစဉ်က ပြီးပါတော့မယ်၊ လူတစ်သောင်းမဲဖောက်ပေးပါမယ်၊ တစ်ယောက်ကို မက်မွန်သီးတစ်လုံးစီ ရပါမယ်၊ ကျေးဇူးပြုပြီး ပို့ဆောင်ခ ပေးဖို့လိုတာကို သတိပြုပေးပါ၊ ဒါကို လက်ခံတဲ့သူတွေက မဲနှိုက်ပေးကြပါ “
မဲဖောက်ရန် ပြင်ဆင်ပြီးနောက် ရှန်းထင်ရွှမ်း
က အင်တာနက်အသုံးပြုသူများအား စည်းမျဉ်းများကို ထပ်ပြီး သတိပေးလိုက်သည်။
—–
စာရေးသူမှာ ပြောစရာရှိနေပါတယ်။
ချင်ယွဲ့ကျီ။ ငါကရော?
အားချီ။ အာ ဆောရီး။ ငါ မေ့သွားတယ်။ ဒါမှမဟုတ် ခဏလောက်စောင့်ပါလား။
ချင်ယွဲ့ကျီ။ ငါက ဇာတ်လိုက်မင်းသားဆိုတာ သေချာလား။
…
